StarCraft II: Legacy of the Void

Trzecia wersja trylogii StarCraft II, stanowiącej kontynuację bestsellerowego kosmicznego RTS-a firmy Blizzard. Ostatni rozdział trzyczęściowej kampanii fabularnej gierki poświęcony jest najbardziej zagadkowej rasie w uniwersum StarCrafta - Protossom.

Starcraft II: Legacy of the Void to trzeci rozdział kontynuacji jednej z najbardziej popularnych taktyki czasu rzeczywistego w historii gierek komputerowych. Pierwsza część tej serii została wydana w 1998 roku i doczekała się dodatku pod tytułem Brood War. Na drugą odsłonę składają się zaś w sumie trzy rozdziały: Wings of Liberty , Heart of the Swarm , Legacy of the Void. Za wszystkie tytuły odpowiada korporacja Blizzard. Każdy jest dostępny tylko w wersji na PC. StarCraft II. w wielu aspektach przypomina pierwowzór, zaś same podstawy rozgrywki nie uległy większym zmianom.. W każdej z trzech części wcielimy się w jedną z tradycyjnych frakcji. Dowodząc Terranami, Zergami i Protossami musimy doprowadzić każdą z tych ras do zwycięstwa, rozbudowując bazę, zbierając surowce, rozwijając swoje możliwości technologiczne oraz oczywiście pokonując wroga. Poszczególne części gierki składają się z kilkunastu misji, w których poznajemy pełną zwrotów akcji historię danej strony konfliktu i poznajemy tajniki ich cywilizacji. W. Legacy of the Void. wcielimy się w Artanisa - dowódcę potężnych i technologicznie zaawansowanych Protossów o szczególnie zagadkowej przeszłości.. Kampania opowiadająca o ich przygodach koncentruje się na wątkach dyplomatycznych, zatem szczególnie nierzadko naszym zadaniem jest rozwiązywanie wewnętrznych konfliktów i szukanie kompromisów między zwaśnionymi kastami. Wszystko po to, żeby wspólnie stawić czoła zagrażającemu wszechświatowi Amonowi – starożytnemu Xel'nadze. Rasa Protossów stale stara się ulepszać swoją zaawansowaną armię – przejaw tego widać także i w kampanii, gdzie zgodnie z dotychczasową praktyką, dostępne są różnorakie wariacje popularnych jednostek. Na przykład Stalkery prócz zdolności teleportacji, umieą także znikać, zaś Zealoci prócz błyskawicznego szarżowania na przeciwnika mogą przebijać się przez jego szeregi za wsparcieą nowego, potężnego ataku. W odróżnieniu od poprzedniej odsłony serii, tym razem możemy swobodnie przemieniać wersje jednostek przed rozpoczęciem każdej misji. Nowe ulepszenia jednostek z trybu kampanii nie znalazły się jednakże w multiplayerze. W ich miejsce gracze otrzymali jednakże kilka kompletnie świeżych oddziałów, zaś istniejące doczekały się paru znaczących zmian. Dodatkowo, do dotychczasowych trybów, w Legacy of the Void dołączyły dwa totalnie nowe – Sprzymierzeni Przywódcy (dwóch graczy walczy razem przeciw AI) oraz Tryb Archonta (pojedynek 2vs2, w którym gracze z tej samej ekipy mają wspólną bazę, jednostki i surowce). Pod wobec graficznym Legacy of the Void mało różnić się od Wings of Liberty czy Heart of the Swarm , wciąż jednakże ukazuje się szczególnie nieźle. Świetnie zrealizowano także muzykę, dźwięki oraz dialogi i charakterystyczne odzywki jednostek.